W doświadczeniu polowym z uprawą trzech gatunków warzyw korzeniowych o wysokiej zawartości inuliny: cykoria korzeniowa (Cichorium intybus L. var. sativum Bisch.), skorzonera (Scorzonera hispanica L.) i salsefia (Tragopogon porrifolius L.) uwzględniono dwie metody uprawy: uprawę płaską i na redlinach a także zastosowano międzyplon z facelii błękitnej (Phacelia tanacetifolia L.), której biomasa została wymieszana z glebą orką przedzimową. Kontrolę stanowiła uprawa bez międzyplonu. Celem badań, było określenie wpływu uprawy na redlinach przy zastosowaniu międzyplonu z facelii na skład gatunkowy i liczebność zachwaszczenia warzyw, w porównaniu z tradycyjną uprawą płaską bez międzyplonu. W zachwaszczeniu pierwotnym oznaczono łącznie 24 taksony a w zachwaszczeniu wtórnym 31, w większości charakterystycznych dla upraw warzywnych. Dominowały gatunki monokarpiczne, wśród których wiosną najliczniej występowały Senecio vulgaris, Chenopodium album i Lamium amplexicaule, a pod koniec wegetacji: Stellaria media, Capsella bursa-pastoris i Urtica urens. Zastosowanie facelii, jako rośliny międzyplonowej i przyoranie jej biomasy przed zimą istotnie ograniczyło stopień zachwaszczenia pierwotnego wszystkich uprawianych gatunków w porównaniu z uprawą bez międzyplonu. Facelia zastosowana w międzyplonie ograniczyła występowanie Senecio vulgaris a sprzyjała Lamium amplexicaule. System uprawy roli wpłynął na stopień zachwaszczenia pierwotnego warzyw, ale nie oddziaływał na zachwaszczenie wtórne. Na początku wegetacji na redlinach rosło mniej chwastów niż w uprawie płaskiej. Gatunek rośliny uprawnej nie wpłynął na liczebność zachwaszczenia pierwotnego natomiast oddziaływał na zachwaszczenie wtórne. Najmniej chwastów oznaczono w zachwaszczeniu wtórnym cykorii, której dobrze rozwinięte rozety liściowe skutecznie wyeliminowały chwasty.
