Celem badań prowadzonych w latach 2007-2009 była ocena patogeniczności ośmiu izolatów Plasmodiophora brassicae Wor. pobranych z porażonych kiłą roślin kapusty głowiastej białej pochodzących z różnych rejonów Polski. Do tego celu użyte zostały materiały hodowlane kapusty głowiastej białej odporne i podatne na P. brassicae. Nasiona kapusty inokulowano poprzez ich moczenie w zawiesinie zarodników przetrwalnikowych patogena. Ocenę podatności roślin na kiłę prowadzono w oparciu o 9-cio stopniową skalę porażenia korzeni roślin w stadium ośmiotygodniowej rozsady i podczas jesiennego zbioru roślin na polu zainfekowanym P. brassicae tzw. ‘polu śmierci’. Określono różnice w patogeniczności zebranych izolatów. Najbardziej wirulentne izolaty pochodziły ze Szczecina, Ostromęczyna, Krojczyna i Maszkienic. Kapusta głowiasta biała odmiany ‘Kilaxy’ F1 potwierdziła swoją odporność na wszystkie izolaty. Natomiast rośliny podatnej linii HTM pochodzącej z odmiany ‘Hitoma’ F1 charakteryzowały się najwyższym stopniem porażenia. Obserwowano różnice w podatności pomiędzy subliniami pochodzącymi z mających geny odporności odmian ‘Oregon 123’ i ‘Badger Shipper’. Mniej podatne na zastosowane izolaty zarówno w teście rozsadowym jak i w polu były sublinie ‘Oregon 123’ niż sublinie ‘Badger Shipper’.
