Badania wykonano na doświadczeniu, założonym na terenie byłej Kopalni Siarki „Jeziorko”. Rekultywacji poddano utwór bezglebowy o składzie granulometrycznym piasku słabogliniastego, silnie zakwaszony i o złych właściwościach sorpcyjnych (Corg. - 2.0 g kg−1; pHKCl - 4.3; T - 7.0 cmol(+) kg−1). W poszczególnych kombinacjach doświadczenia do rekultywowanego utworu bezglebowego wprowadzono: wapno poflotacyjne i NPK; wapno i osad ściekowy; osad ściekowy; wełnę mineralną (5 cm 50 cm−1), wapno i NPK; wełnę mineralną (5 cm 50 cm−1), wapno i osad ściekowy; wełnę mineralną (500 m3 ha−1), wapno i NPK; wełnę mineralną (500 m3 ha−1), wapno i osad ściekowy. Tak przygotowane poletka obsiano następnie mieszanką traw. Kontrolę doświadczenia stanowiła gleba niepoddana zabiegom ulepszającym. W ramach analiz w materiale glebowym określano liczebność poszczególnych grup bakterii i grzybów oraz ich aktywność biochemiczną i enzymatyczną. Przeprowadzone badania wykazały, że wszystkie zastosowane do rekultywacji odpady spowodowały wzrost liczby badanych grup bakterii (kopiotroficzne, oligotroficzne, celulolityczne, lipolityczne) aktywności oddechowej i tempa mineralizacji celulozy. Oddziaływanie to najsilniej uwidoczniło się pod wpływem osadu ściekowego. W obiektach, gdzie wprowadzono osad ściekowy, odnotowano również wzrost liczby badanych grup grzybów (grzyby na pożywce Martina, celulolityczne, lipolityczne) i aktywności lipazy. Natomiast dodatek pozostałych odpadów skutkował niewielkim spadkiem liczby analizowanych grup grzybów. Porównując średnie roczne wartości badanych właściwości biologicznych, fizycznych, chemicznych i fizykochemicznych, stwierdzono, że właściwości biologiczne okazały się równie czułymi, a nawet w przypadku niektórych testów (liczba bakterii celulolitycznych i lipolitycznych, tempo mineralizacji celulozy) czulszymi wskaźnikami pozytywnych zmian zachodzących w rekultywowanym gruncie.